Insulinooporność to inaczej obniżenie wrażliwości naszego organizmu na insulinę, którą produkuje nasza trzustka, a jej rolą jest zmniejszanie poziomu cukru we krwi. W momencie spożycia pokarmu złożonego z węglowodanów poziom cukru we krwi wzrasta. Wtedy też trzustka zaczyna produkcję insuliny, która cząstki glukozy transportuje z krwią do komórek naszego organizmu. Jeśli cierpimy na insulinooporność, funkcje te są zaburzone i możemy doświadczyć objawów towarzyszących tej przypadłości.
Objawy insulinooporności
Najczęstszymi objawami insulinooporności są problemy z wagą, ciągła ochota na jedzenie, problemy z nadciśnieniem, bóle głowy, senność, zaburzenia koncentracji i snu, a także zmęczenie. Oczywiście nie wszyscy cierpiący na insulinooporność muszą odczuwać wszystkie objawy naraz. Jednak jeśli nie pomożemy organizmowi uporać się z insulinoopornością, z czasem objawów może nam przybyć więcej.
Żeby mieć pewność, czy borykamy się z tą przypadłością, nie wystarczy zrobienie jednego badania, ale wykonując te zlecone przez lekarza, przybliżą nas do poznania, czy dotyczy nas ta choroba. Jeśli mamy pojedyncze objawy lekarz najczęściej zleca wykonanie profilu lipidowego oraz badanie na Hs-CRP, gdy objawów wskazujących na insulinooporność jest więcej, pomoże zrobienie poziomu glukozy na czczo i badanie tolerancji glukozy OGTT.
Jeżeli po zrobieniu wyników badań lekarz stwierdzi insulinooporność, nie pozostaje nic innego jak zmiana stylu życia. Przede wszystkim trzeba zmienić dietę, aktywność fizyczną, ale też zadbać o właściwy sen.
Rezygnacja z przetworzonej żywności
Dieta dla insulinoopornych to dieta polegająca na dostarczaniu składników, które nie będą powodowały dużych i niepotrzebnych wyrzutów insuliny. Trzeba więc ograniczyć, a nawet zrezygnować z niezdrowej, przetworzonej żywności, ryżu, makaronu, białego pieczywa, alkoholu, soków owocowych i słodzenia herbaty czy kawy. Tylko zmiana nawyków żywieniowych pomoże w lepszym samopoczuciu.
Po wprowadzeniu zmiany diety należy dołączyć aktywność fizyczną, która będzie dopasowana do możliwości, a także zainteresowań chorego.
Ostatnią rzeczą, jaką można zrobić dla siebie, to zadbanie o wystarczająco długi, ale też regularny sen. Warto położyć się spać wcześniej i przespać 8 godzin, by poczuć się lepiej.
Jeśli, nie wprowadzimy żadnych zmian, to prócz wciąż dochodzących nowych objawów, insulinooporność może zamienić się w cukrzycę. To nie jedyny minus tej choroby, przy insulinooporności dużo ciężej zajść kobietom w ciążę. Jest więc, o co walczyć: o zdrowie, lepsze samopoczucie, czy szansę na potomstwo.
